Door:

Erik Kroon

Mijn dochter wil geen zakgeld meer

Geplaatst op dinsdag 29 januari 2013

Wanneer ik denk aan mijn eerste “geld ervaring” gaan mijn herinneringen terug naar mijn kinderjaren. In de kelder van de Rabobank, waar de kluis zich bevond, speelde ik tussen de briefjes van 1.000 gulden met lego en knikkers. Mijn vader was ondertussen zijn kas aan het opmaken terwijl ik toen geen idee had wat voor waarde er om me heen lag. Elke maandag, tussen de middag, verkocht mijn vader op mijn basisschool zegels van zijn bank met daarop Ekko de eekhoorn. Deze zegels plakte je zorgvuldig in je spaarboekje en tijdens de herfstvakantie kon je deze inleveren. Je gespaarde geld werd op je rekening gestort, waarna je leuke cadeautjes uit kon zoeken! Zo werd sparen er bij mij met de paplepel ingegoten.

Het was jaren later toen ik aan het spelen was bij mijn vriendje Ben. Zijn buurman had gladiolen staan en vroeg aan ons of we deze wilden afsnijden zodat het een sterkere bol kon worden. Het salaris bedroeg 3 gulden per uur. Na het snijden namen we de gladiolen mee om deze vervolgens aan straat te verkopen: zo verdienden wij opeens het tienvoudige in een middag! Datzelfde jaar gaf ik de voetbal bij de plaatselijke FC op om zo op alle zaterdagen aan het werk te kunnen gaan. Van Lelies-koppen en asperges steken bij familie van de Brink, tot wormen rapen en kalveren voeren: niets was mij te gek. Alles voor het geld! Na een dag hard werken ging ik steevast met mijn zwaar verdiende centjes naar mijn vader, die deze vervolgens in een ouderwetse telmachine gegooide. Dit magische apparaat, die de rijksdaalders en stuivers via een ronddraaiende schijf in doorzichtige buizen gesorteerd naar beneden liet vallen, toonde op een 7 segment display het bedrag van 31 guldens en 15 centen. Ze worden op mijn zilvervloot rekening gestort en ik krijg per post een bewijsje dat ik nu al bijna 200 gulden heb gespaard!

Nu, ruim 20 jaar later, heeft mijn dochtertje eindelijk haar spaarpotje vol. We besluiten naar de bank te gaan om het te storten. Bij binnenkomst van de bankhal word ik gewezen op de geldmachine in de wand. Geen vriendelijke mevrouw die tegen mijn dochter zegt: “goed gespaard meid”, maar een grijze wand met een lcd scherm staat ons op te wachten. Deze machine vraagt niet om haar naam, maar om haar rekeningnummer. Mijn dochter begint te huilen omdat haar geld door een wolfachtige lelijke machine wordt opgeslokt. De dame achter de balie vraagt aan mij of ik mijn kind stil kan krijgen, in plaats van haar een lolly of een aai over haar bol te geven. Zo stimuleren wij onze jeugd, die sowieso al geen benul van geld meer heeft, om niet meer te sparen!

Een groot voordeel van dit verhaal? Mijn dochter hoeft sindsdien geen zakgeld meer en het enige wat ze wil sparen zijn spaarpotten⃛

Erik Kroon

Erik Kroon (1975) is sinds 1996 eigenaar van SOS Events. SOS verzorgt ruim 1100 zakelijke evenementen per jaar, uitsluitend vanaf hotels en restaurants veelal op de Veluwe. Deze evenementen worden grotendeels via 70 websites gegenereerd, waarvan www.bedrijfsfeest.nl de grootste is. Erik was in 2006 finalist Entrepreneur of the Year en in 2003 finalist ondernemer van Gelderland.