Door:

Erik Kroon

Drie jaar papa

Geplaatst op woensdag 15 juni 2011

2008 was een onvergetelijk jaar. 1 November 2007 zijn we begonnen met de bouw van ons eigen huis, een eigen strandhuis op de Veluwe. Ik zie de schoonheidscommissie in de gemeente Apeldoorn nog denken; Uddel? Strand? Oke, Uddel heeft dan een strandje aan het Uddelermeer liggen maar er is nog een ander meer. Het Bleekemeer.

Het Bleekermeer ligt verscholen achter bed&breakfast Bleekehoeve. Dit was vroeger een motel/café waar de kroegbaas je nog ouderwets naar buiten “sloeg” als je teveel drank op had. En hierachter, nadat ik de schoonheidscommissie had overtuigd dat in Uddel geen boerderijen staan en wel landhuizen, mocht ik mijn eigen strandhuis bouwen. En op 1 november 2008 was het dan zover: we gingen wonen in ons eigen kasteel met uitzicht over het hoogste gelegen natuurmeer van Nederland.

Elk voor- en najaar maken de ganzen, dassen eekhoorntjes, vossen, reigers, ijsvogels en ander gedierte dat je niet dagelijks tegenkomt ons wakker. Maar in 2008, 10 mei, 11.15 kwam er een aanwinst in ons leven die daar verandering in bracht. Britt werd geboren.

Britt is geboren in het ziekenhuis. Niet omdat moeder het slecht had maar omdat Uddel 16 kilometer verwijderd is van het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Oftewel; mocht je thuis willen bevallen en het gaat mis, je toch even die kant op moet rijden. Ik, als controlfreak, laat me dit niet gebeuren. Die kans neem ik niet.

Wat een gedoe was het, midden in de nacht naar het ziekenhuis. Wat een leed, kijkend naar mijn vriendin, de artsen die je aan je lot overlieten totdat er weer een nieuwe ploeg komt kijken of mijn dochter al onderweg is. Vreselijk om op die manier te moeten wachten. Er niets aan kunnen veranderen.

Het was warm en pinksterweekend. We hadden voor onze dochter natuurlijk winterkleding bij ons voor het geval het toch koud werd. De reis terug naar Uddel was een moment die ik nooit zal vergeten. Ik reed zo voorzichtig als ik maar kon en toch zag ik overal “beren” rondlopen op de weg. Deze hebben we niet eens op de Veluwe en uitgerekend op dat moment zie ik ze! En toch zijn we veilig aangekomen. Gelukkig.

Helaas was ons nieuwe huis nog niet klaar en ja, wat doe je als je weet dat je over 3 maanden gaat verhuizen. Natuurlijk ga je dan niet een kinderkamer schilderen, behangen en tot in de puntjes afmaken. Dit vertelde ik dus ook bij de zwangerschap cursus op de “papa” avond. Zou het aan mij hebben gelegen? Ik weet toch zeker dat ik weer beren zag!

2008 werd ons geluksjaar. Het was druk aan de zaak, was druk met het afbouwen van een mooi huis met al zijn luxe en de geboorte van een prachtige dochter. Nu is ze net drie geworden en wat gaat de tijd snel als je kinderen hebt. Dit hoorde ik al voordat ik vader werd. “Voordat je het weet is ze 16,” zei mijn vader. Hij heeft helemaal gelijk. We zijn drie jaar verder en ik besteed, naar mijn idee, veel tijd aan Britt.

Overal gaat ze mee naartoe. Hoe jong ze ook was. Ze slaapt bij iedereen en overal. Ze maakt makkelijk vriendjes en ze praat met iedereen of ze je al jaren kent. Alles wat ze doet, haar lachende gezicht, haar eerste stapjes, woordjes en haar bijdehante gedrag heeft iets onbeschrijfelijks. Haar eerste woordje was zelfs papa!

Natuurlijk kan ik haar af en toe achter het behang plakken als ze probeert met haar stiftenset de mooi en strak gestuukte, wit gesauste muren van haar handtekening te voorzien. Ook de keer in Nieuw Zeeland dat ze de straat overloopt omdat ze “even” naar de speeltuin wil. Dit doet je hart 10 keer sneller slaan en je wil haar de komende 10 jaar huisarrest geven.

Andere voorbeelden, zoals bloemetjes plukken tussen de rododendrons en cadeautjes teruggeven omdat ze deze niet mooi vindt zijn ieder wel bekend. Gelukkig heeft ze mijn auto nog niet gewassen met een baksteen zoals mijn broer ooit deed of de auto van de handrem gehaald zodat deze van de oprit tegen een aantal bomen aan reed zoals ik zelf ooit deed.

Ach. Drie jaar papa en al zoveel mooie momenten meegemaakt. Ik merk het echt: de tijd gaat steeds sneller door een steeds vollere agenda. Gelukkig zit Britt nog niet op muziekles (papa) of op voetbal (mama). Gelukkig wonen we in een Veluws dorp waar ze hooguit op volleybal, judo of gym kan. En dan moet ze ook nog eens kiezen. De sporthal doet veelal de sporten op hetzelfde moment.

Drie jaar is ze geworden en ze heeft me nu al in de macht. Ik ben nu al benieuwd waar ik over 3 jaar sta en hoever ze me dan om haar vinger heeft gewonden. Of neemt dit juist af naarmate ze ouder worden? Tijd zal het leren!

Erik Kroon

Erik Kroon

Erik Kroon (1975) is sinds 1996 eigenaar van SOS Events. SOS verzorgt ruim 1100 zakelijke evenementen per jaar, uitsluitend vanaf hotels en restaurants veelal op de Veluwe. Deze evenementen worden grotendeels via 70 websites gegenereerd, waarvan www.bedrijfsfeest.nl de grootste is. Erik was in 2006 finalist Entrepreneur of the Year en in 2003 finalist ondernemer van Gelderland.